Literatura faktu

Siddhartha Mukherjee, amerykański onkolog i pisarz, opowiada historię raka, poczynając od pierwszych odnotowanych przypadków sprzed tysięcy lat, a kończąc na czasach współczesnych, badając ten temat z precyzją biologa molekularnego, wnikliwością historyka i pasją biografa.

Dzięki tej książce dowiemy się skąd brała się wiedza medyczna Hildegardy.

Autentyczna historia, napisana sugestywnym językiem sprawia, że lektura Kalinki może stanowić niezwykle inspirujące wsparcie na drodze przeżywania własnych strat, nie tylko dotyczących dzieci.

Beata Stachowska, psycholog, terapeuta

Każdego dnia Caitlin Doughty, najsławniejsza na świecie właścicielka domu pogrzebowego, otrzymuje dziesiątki pytań dotyczących śmierci i zwłok. Te najciekawsze pochodzą od dzieci.

Nie ma kogoś. Nie ma czegoś. Nie ma przeszłości. Nie ma pamięci. Nie ma widelców do sera. Nie ma miłości. Nie ma życia. Nie ma fikcji. Nie ma właściwego koloru. Nie ma komisji. Nie ma grobu. Nie ma siostry. Nie ma klamek. Nie ma niebieskich tulipanów. Nie ma „nie ma”.

Przejmujące rozmowy lekarza z rodzicami chorych dzieci.

Pandemia koronawirusa sprawiła, że uniwersalne kwestie nadziei, tęsknoty, samotności, wyborów etycznych, a także lęku przed śmiercią i jakości relacji z najbliższymi stały się wyraźniejsze, domagające się odpowiedzi, które pozwolą nam lepiej żyć nie tylko w tej ekstremalnej sytuacji. Rozmowy Agnieszki Jucewicz i Tomasza Kwaśniewskiego z psychologami, psychoterapeutami, a nawet jednym etykiem, o tym, co się dzieje teraz z naszymi uczuciami i relacjami tworzą przestrzeń do zastanowienia się nad tymi fundamentalnymi kwestiami. Podpowiadają też sposoby na to, jak poradzić sobie emocjonalnymi trudnościami, których doświadczamy w obliczu tych pytań.

Dlaczego obawiamy się śmierci? Jak powinniśmy mówić innym, że umierają? Czy reinkarnacja jest prawdą?
Z poczucia głębi, jasności, współczucia, a nawet z humorem, Osho odpowiada na najtrudniejsze pytania, jakie nurtują nas wszystkich, proponując zarazem praktyczne wskazówki dotyczące wsparcia i medytacji.

Prawdopodobnie najbardziej poruszająca książka, jaką przeczytasz tego roku. Jej autorka, doświadczony lekarz opieki paliatywnej, subtelnie i ciepło opowiada historie swoich pacjentów i ich bliskich w krytycznym dla nich momencie, by pomóc nam oswoić się z nadejściem śmierć.

Rak po polsku jest zapisem spotkań z Justyną Pronobis-Szczylik, psychoonkolożką, oraz jej mężem profesorem Cezarym Szczylikiem, onkologiem

Ponad 400 ośrodków paliatywno-hospicyjnych, tysiące pracowników i wolontariuszy, tworzących interdyscyplinarne zespoły sprawujące opiekę nad terminalnie chorymi i ich rodzinami, oraz dziesiątki tysięcy osób, które tę pomoc otrzymały, to bilans ponad 30 lat istnienia ruchu hospicyjnego i medycyny paliatywnej w Polsce.

Ponad 400 ośrodków paliatywno-hospicyjnych, tysiące pracowników i wolontariuszy, tworzących interdyscyplinarne zespoły sprawujące opiekę nad terminalnie chorymi i ich rodzinami, oraz dziesiątki tysięcy osób, które tę pomoc otrzymały, to bilans ponad 30 lat istnienia ruchu hospicyjnego i medycyny paliatywnej w Polsce.

Książka porusza problemy i zagadnienia wynikające ze zwiększającej się nieustannie liczby osób starszych we wszystkich społeczeństwach świata, w tym Polski. Prezentowana problematyka, ujęta w ramy zagrożeń oraz wyzwań, stanowi podstawowy zakres tematyczny dla studentów kierunków humanistycznych oraz osób zainteresowanych zagadnieniami starzenia się i starości jako zjawiska jednostkowego i społecznego. Publikacja obejmuje między innymi zagadnienia::
- stereotypizacji starości i osób starszych,
- marginalizacji, dyskryminacji i wykluczenia społecznego seniorów,
- samotności i sieroctwa seniorów,
- aktywności społecznej i edukacyjnej osób starszych,
- profilaktyki starości.

Wywiad z ks. Janem Kaczkowskim - z księdzem, doktorem teologii moralnej, bioetykiem, założycielem hospicjum w Pucku.  1 czerwca 2012 r. zdiagnozowano u niego nowotwór mózgu. Teraz, po dwóch operacjach, poddawany kolejnym chemioterapiom, nadal pracuje na rzecz hospicjum i służy jego pacjentom. 

Döstädning po szwedzku oznacza porządkowanie przed śmiercią, wyrzucanie wszystkich niepotrzebnych rzeczy, kiedy czujemy, że zbliża się czas odejścia. To, że któregoś dnia umrzemy, jest pewne. Jednak to, co zrobimy ze zgromadzonym dobytkiem, jest naszą decyzją. Każdy z nas zmierzy się z tym problemem. Im prędzej, tym lepiej - dzięki temu zaoszczędzimy wysiłku naszym bliskim.

Kończą trudne studia, dostają niskie pensje. Frustruje je, gdy traktowane są wyłącznie jako pomocnice lekarzy – przecież wykonują ciężką i wymagającą pracę. Często też niewdzięczną, bo pacjenci potrafią dawać w kość.

A jednak kochają to, co robią. Czerpią z pracy ogromną satysfakcję i chcą opiekować się chorymi. Pielęgniarstwo to coś więcej niż zawód.

Przejdź się z nimi po szpitalnym korytarzu, a dowiesz się, jak naprawdę wygląda ich życie.